خانه تاریخی جواهری

آموزش ،تولید وفروش صنایع دستی و هنر های سنّتی

بنای فرهنگی تاریخیخانه جواهری با توجه بهشرایط تاریخی و سبک شیوه ی معماری بنا مربوط به دوره قاجار است.

فرم پلان خانه جواهری مربع شکل می باشد که فضاهای معماری چهار جبهه حیاط مربع شکل آن را احاطه کرده اند.

تزئینات چشم نواز بنا شامل تزئینات شیر و شکر و ارسی‌های پنج لنگه و سه لنگه و همچنین بخاری های گچبری شده در قسمت های شاه نشین و بهار خواب است که فضای دل انگیز و روح نوازی را در برابر دیدگان هر بیننده به وجود می آورد.

این بنا واقع در بافت تاریخی شهر اصفهان توسط سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی استان اصفهان حفظ،مرمّت،بازسازی و نگه داری می شود.

از آنجایی که یکی از راه های حفظ و نگه داری بناهای تاریخی کاربری و استفاده از آن است ؛ سازمان میراث فرهنگی این بنا را در اختیار هنرمندان صنایع دستی قرار داده است تا در ضمن ایجاد بازارچه کوچکی از صنایع دستی ،فضای مناسبی برای آموزش و تولید و نیز برای هنرمندان فراهم کرده هنرمندانی که دارای مقام های کشوری در رشته هنری خویش هستند یا در رشته های سنتی ابداع و نوآوری دارند و یا به حفظ رشته های سنتی در حال فراموشی می پردازند.

انجام فعالیت های هنری شامل:قلمزنی،میناکاری،ملیله کاری،طراحی سنتی ،تذهیب،نقّاشی روی چرم،گره

چینی،خاتم کاری ،منبّت کاری معرق سازسازی،خراطّی چوب و سفالگری

قدمت: این بنا مربوط به دوره قاجار میباشد.

مکان بنا:اصفهان، خ ابن سینا، کوچه مسجد آقا نور

خانه نساجی اصفهان

خانه ی تاریخی شیخ الاسلام، پیش از این به عنوان کارگاه آموزشی و مرکز فرهنگی و هنری استفاده می‌شد و با تغییر کاربری و مستقرکردن کارگاه های: شعر بافی، زری بافی، مخمل بافی، عبا بافی ، ترمه بافی ، چادر شب بافی ،کاربافی، رنگرزی ، گلابتون سازی، ریسندگی و حلاجی به « خانه نساجی سنتی اصفهان» تبدیل شده است.

با راه اندازی این خانه، مردم با رشته های نساجی سنتی اصفهان آشنا شده و با ایجاد علاقه بین آنان این رشته ها حفظ خواهد شد.همچنین با جذب افراد در این رشته ها و سرمایه گذاری و تولید و فروش محصولات تولیدی می‌توان حیات این هنرهای ظریف را ماندگار کرد.

خانه تاریخی شیخ الاسلام از بناهای عصر قاجاریه است و عناصر معماری دوره زندیه و قاجاریه نیز در آن دیده می‌شود. این اثر بسیار زیبا با معماری خاص دوره قاجار ، از جمله آثار نفیس اصفهان به شمار می‌رود که از نظر معماری دارای دو جبهه ساختمان در شمال و جنوب است.

قسمت جنوبی که مهمترین بخش خانه است دارای یک ایوان با سقف مقرنس کاری و تزیینات نقاشی گل و بوته و دو ستون و یک حوض سنگی در وسط ایوان است. در این ایوان دو عدد پنجره مشبک چوبی بسیار زیبا با شیشه های رنگی وجود دارد.این خانه زیبا از قدیم الایام برای برگزاری عزاداری سید الشهدا و تعزیه مورد استفاده قرار می‌گرفت.

در حال حاضر خانه شیخ الاسلام با مساحت یک هزار و چهار صد و پنجاه متر مربع از خانه های زیبا ی اصفهان به شمار می‌رود که واحدهای صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی در آن مستقر هستند و به موزه ای از هنرهای سنتی تبدیل شده است و ماکت تعدادی از هنرمندان برجسته رشته های نساجی به صورت نمادین در آن نمایان است.

خانه شیخ الاسلام که عنوان تکیه شیخ الاسلام برای آن مناسب تر به نظر می‌رسد در خیابان چهارباغ پایین و چهار راه تختی واقع شده است.

حمام علیقلی آقا

حمام علیقلی‌آقا (علیقلی آغا) در  سال 1125 ه. ق. در محله ی بیدآباد اصفهان (محدوده ی مسجد سید) به وسیله شخصی به نام  علیقلی آقا از خواجه-‌سرایان نیکوکار و درباریان نزدیک به دو پادشاه دوره ی صفوی در مجموعه‌ای که خود بانی آن بوده، ساخته شده است. در ساخت این حمام از نوع معماری دوره ی صفویه  و هنرمندان آن زمان استفاده شده است و شامل دو عمارت بزرگ و کوچک و فضای چال حوض است. هر یک از این دو عمارت از دو بخش اصلی سربینه و گرم خانه تشکیل شده ، به گونه ای که در آن دوره، هم مردان و هم زنان به صورت جداگانه می‌توانستند از آن استفاده نمایند به این شکل که از نیمه شب تا ظهر مخصوص آقایان و از ظهر تا غروب مخصوص خانم ها بوده است. قائده سربینه حمام بزرگ، به شکل هشت ضلعی منتظم طراحی شده و در اطراف سربینه سکوهائی است که فضاهای پشت آنها با طاق نماهای مدور تزئین یافته و همچنین گنبد میانی سربینه بر هشت ستون بزرگ سنگی استوار است. تزئینات سقف حمام به صورت رسمی بندی است و نورگیرهای سقف هم به صورت منظم از فضای اطراف به سمت مرکز سقف به صورت منظم طراحی شده‌اند که در طول روز با ایجاد نور پردازی طبیعی بر زیبائی تزئینات سقف می‌افزاید.   برای گرم نمودن مخزن حمام از سوختن چوب و ذغال استفاده می شده و حتی دود حاصل از سوخت  را هم به داخل لوله هایی که در کف گرمخانه وجود داشته هدایت می کردند تا برای ضدعفونی و گرم کردن سایر قسمتها نیز مورد استفاده قرار گیرد و بدین ترتیب ازکمترین انرژی موجود، به بهترین وجه ممکن استفاده میکرده اند. این بنا اکنون به صورت موزه در معرض دید عموم گردشگران قرار گرفته است.

فضای اطراف به سمت مرکز سقف به صورت منظم طراحی شده‌اند که در طول روز با ایجاد نور پردازی طبیعی بر زیبائی تزئینات سقف می‌افزاید.   برای گرم نمودن مخزن حمام از سوختن چوب و ذغال استفاده می شده و حتی دود حاصل از سوخت  را هم به داخل لوله هایی که در کف گرمخانه وجود داشته هدایت می کردند تا برای ضدعفونی و گرم کردن سایر قسمتها نیز مورد استفاده قرار گیرد و بدین ترتیب از کمترین انرژی موجود، به بهترین وجه ممکن استفاده می کرده- اند. این بنا اکنون به صورت موزه در معرض دید عموم گردشگران قرار گرفته است.