سخن مدیر
سخن مدیر
شکیبا استکی
مدیر شعبه یک دبستان
در کنار درختی تنومند، سبز و افراشته قدم می زدم با خود می اندیشیدم که این همه غرور و شوکت از کجاست. این رهایی از زمین و عروج تا آسمان از کجاست؟ کمی آن طرف تر ریشه های درخت را دیدم که تا آن جا کشیده شده بود، آن قدر انبوه و امیدوار و پا بر جا که برای فر و شکوه شاخه های سر به فلک کشیده اش، دلیلی محکم بود.
از ریشه گفتم، چه مفهوم عمیقی، بدون ریشه پوچی می ماند و فنا .
اما ریشه هم بدون بستر مناسب نمی ماند، نمی دود، در جا می زند.
خودم و از شما پدر و مادر گرامی می پرسم: که چقدر بستر مناسب ریشه دواندن فرزندانمان را فراهم کرده ایم؟ آیا این بستر رشد و نمو، تغذیه ای درست دارد؟
چقدر به راه های تغذیه اش و چگونگی دریافت مواد مفید و غیر مفید جسم و روحشان اندیشیده ایم؟
چقدر مدیریت می کنیم آنچه را که نباید ببینند ، بشنوند و بگویند؟
چه مکمل هایی را مناسب با رشدشان در نظر گرفته ایم؟!
چقدر پالایش می دهیم توشه های فرهنگی شان را، محتوای آموزشی شان را .
آیا این بستر، سکوی عروج آنهاست تا خدایی شدن یا مدفن آنهاست برای خزیدن بروی زمین بدون هدف؟
مواظب خوراک روح فرزندانمان باشیم چرا که تنومندیشان، سرفرازیشان و سایه گستریشان در آینده مرهون ریشه های تفکر و تعقل امروزشان می باشد.