بازتاب رسانه ای نامه ی دانش آموزان دبستان مسرور
چگونه واژه‌ی آب را بیاموزم؟
بازتاب رسانه ای نامه ی دانش آموزان دبستان مسرور
از استانداری تا وزارت کشور
به گزارش خبرگزاری ایمنا، دانش آموزان دبستان غیردولتی دخترانه مسرور (ناحیه 2 اصفهان) در تاریخ 16 مهرماه 1393 با ارسال نامه ای به چند تن از مسولان شهر به مناسبت روز جهانی کودک، خواستار جاری شدن آب در رودخانه زاینده رود شدند. متن این نامه به شرح زیر است:
و جعلنا من الماء کل شی حی
پدربزرگ عزیرم استاندار
پدر بزرگوارم فرماندار
عمومی مهربانم شهردار
و خانواده مسئولم، مدیرکل سازمان آموزش و پرورش و شورای اسلامی شهر،
از دبستان غیر دولتی مسرور ناحیه 2 اصفهان حامل سلام و پیامی هستم. چگونه واژه آب را بیاموزم، وقتی شاه رگ حیاتی شهرم زنده رود، مرده است؟ آیا می توانم قلب شهرم، زنده رود را به طپش وا دارم؟ من می توانم بادام و ... را از سبد تغذیه ام در دبستان حذف کنم. من قول می دهم کناره های نان را بخورم. من قول می دهم آب بازی نکنم و تا تشنه نشوم آب ننوشم و ... از شما می‌خواهم هدیه ای بزرگ برای من کوچک تدارک ببینید البته مرا ببخشید قصد گستاخی ندارم. یکی از آرزوهایم این است که جاده خاکی زاینده رود را رودخونه ببینم آب را به زنده رود بازگردانید و سرور را به دختران باغ مسرور ما...
همچنین اثر انگشت نوآموزان پیش دبستان و دانش آموزان دبستان دخترانه‌ی مسرور نیز به پیوست این نامه ارسال شده است.
خبرگزاری ایمنا در ادامه می‌افزاید:"گفتنی است یکی از علل خشکی رودخانه زاینده رود در نیمه دوم مسیر حرکت این شریان حیاتی، برداشت های بی رویه و کشت فاقد توجیه درختانی نظیر بادام در بالادست مطرح می‌شود و این موضوع در نامه دانش آموزان اصفهانی با ظرافت خاصی مطرح شده است که قابل توجه است."
این نامه بازتاب های گسترده ای در رسانه ها داشت. از جمله در وب سایت وزارت کشور، وب سایت استانداری اصفهان و خبرگزاری های ایمنا و تی نیوز به تاثیرگذاری این نامه پرداختند و خبر آن را منتشر نمودند. پس از آن در تاریخ 25/9/93 رئیس شورای اسلامی‌شهر اصفهان به نامه‌ی دانش آموزان مسرور پاسخ دادند. آقای رضا امینی این نامه را آموزنده، دلنشین و تاثیرگذار دانستند و این احساس مسئولیت و دلسوزی دانش آموزان دبستان دخترانه‌ی مسرور را مورد تقدیر و تحسین قرار دادند. متن نامه ایشان به شرح ذیل می‌باشد.
دانش آموزان عزیز دبستان مسرور، فرزندان دلبندم
نامه‌ی ساده و در عین حال آموزنده شما برای هر خواننده ای دلنشین و تاثیرگذار بوده و احساسات هر انسان صاحب دلی را برمی‌انگیزد.
بی شک حرکت عظیم علمی‌در کشور عزیزمان به دست دانش آموزان، دانشجویان و نخبگان فرهیخته و با حمایت همه جانبه مسئولان و مدیران علمی‌فرهنگی آغاز شده و بر همگان به ویژه جامعه علمی‌کشور فرض است تا با همکاری و همیاری گسترده در تقویت و اعتلای آرمان های نظام مقدس جمهوری اسلامی‌ایران و دفاع از مواضع اصولی و انسانی بیش از پیش کوشا باشند.
اهتمام به دانش اندوزی که هماهنگ با فطرت خداجوی آدمی و قرین با دین باوری و ایمان است و دو بال پیشرفت و تعالی آدمی را به همراه دارد قطعا با بهره مندی از ارزش های بومی، ملی و دینی می‌تواند رشد و شکوفایی استعدادهای الهی جهت توسعه‌ی پایدار را تحقق بخشد.
بدین وسیله ضمن تقدیر و تحسین از احساس مسئولیت و دلسوزی شما آینده سازان کشور برای خشکی رودخانه زاینده رود به عنوان رگ حیاتی اصفهان، امید است با همکاری و مساعدت سایر مسئولان بتوانیم در جهت احیای مجدد این رودخانه گامی موثر برداشته و لبخند شادی را بر لب های شهروندان به ویژه جوانان، نوجوانان و کودکان عزیزمان بنشانیم.
اگرچه مشاهده ی تاثیر اجرایی مستقیم این نامه‌ی کودکانه و پر از احساس به سهولت ممکن نخواهد بود اما می توان گفت که فعالیت های خودجوشی از این قسم نماینده‌ی خوبی از ظهور و بروز دردمندی فرزندانمان از جاری نشدن آب در شاهرگ حیاتی شهراصفهان می تواند باشد.