گزارش اردوی اصفهانگردی
مترو با طعم فلوراید
گزارش اردوی اصفهانگردی
نویسنده: ریحانه بشیری (کلاس سوم)
نقاشی: هستی شهریوری و آیناز مسائلی (کلاس سوم)
روز سه شنبه بود. آن روز، برای سلامتی دندان هایمان از ماده‌ای به نام فلوراید استفاده کردیم. مزه‌ی دهانم تلخ شده بود. اتفاقا قرار بود همان روز برای اردو به ایستگاه مترو یا همان قطار شهری برویم. همه سوار مینی‌بوس شدیم و پس از نیم ساعت به «ایستگاه تختی» رسیدیم. آن قسمت از خیابان با جاهای دورتر فرق داشت. وسط خیابان به جای درخت های بلند، چند گلدان بزرگ گذاشته بودند.
بعد از پایین رفتن از پله ها، ابتدا صف بستیم؛ سپس آقای مهندس فرزین آمدند و در حالی که از پله های برقی پایین می آمدیم به ما گفتند: «مراقب باشید که پایتان را روی خط زرد رنگ کنار مسیر قطار نگذارید؛ زیرا اگر درون جایگاه ریل بیفتید، مستقیم به باغ رضوان می روید.» ایشان همچنین گفتند: «هر وقت حالمان بد شد و یا سؤالی داشتیم، فقط به مسئولین مترو بگوییم و ازهیچ غریبه‌ای درخواست کمک نکنیم.» بعد از صحبت‌های مهندس فرزین، به داخل واگن‌های قطار رفتیم. تونل از زیر خیابان می گذشت. شاید همین مترو ریشه‌ی درخت های قدیمی را خورده بود.
بالای درب ورودی، نقشه‌ی راه بود. چراغ ایستگاه‌هایی که ما به آن‌ها نرسیده بودیم سبز رنگ، از آن‌ها گذشته بودیم، قرمز و ایستگاه بعدی قرمز چشمک زن بود. همچنین در واگن دکمه‌ی قرمز رنگی بود که در مواقع خطر و یا دیدن موارد مشکوک، می‌توانستیم آن را فشار دهیم و با راهبر صحبت کنیم. ما آموختیم که در اصفهان، قطار مترو 5 واگن و هر واگن 200 نفر ظرفیت دارد. واگن‌های اول و آخر مخصوص خانم‌ها است؛ اما در واگن‌های دیگر، هم آقایان و هم خانم‌ها می‌توانند سوار شوند. مترو با انرژی برق کار می‌کند و برای جابه‌جایی مسافران داخل شهر استفاده می‌شود.
بعد از برگشتن به مدرسه از این که با فرهنگ استفاده از مترو آشنا شدم، راضی بودم اما هنوز دهانم مزه‌ی فلوراید می‌داد. در اینجا می‌خواهم از مسئولین مدرسه تشکر کنم که چنین اردوی مفیدی را برای ما در نظر گرفتند.