دبستان دخترانه مسرور اصفهان

قدم نو رسیده مبارک

قدم نو رسیده مبارک

نویسندگان: غزل یوسفیان ، الینا بشیری

نقاشی: فاطمه ذاکری 

(کلاس سوم گل رز)

 روزی معلم بهداشت ما خانم رضایی بالای صف آمدند و گفتند: "من یک سبد چوبی در باغچه گذاشته ام. شما می توانید پوسته های میوه یا برگ های خشک شده را درون این سبد بریزید تا کم کم از آن ها کود به وجود بیاید. توسط این کود و بذر ها به زودی یک باغچه پر از سبزی های تازه خواهیم داشت." این که خودمان کود درست می کنیم، برای ما خیلی جالب بود.

بعد از آن هم قرار شد هر کلاس در باغچه ی مدرسه یک نوع سبزی بکارد. خانم مدیر باغچه را به چند قسمت تقسیم کرده بودند و هر قسمت متعلق به یک کلاس بود. ما کلاس سومی ها ریحان کاشتیم. خانم بهداشت دانش آموزان هر کلاس را برای انجام کاری گروه بندی کرده بودند؛ گروه خاک، گروه کاشت، گروه آبیاری، گروه مراقبت و گروه برداشت محصول.

بعد از چند روز ما شروع به کاشتن کردیم. گروه خاک بیل آورد و خاک را زیر و رو کرد. گروه کاشت بذرها را ریختند و بعد گروه خاک، مقداری از کودی که خودمان درست کرده بودیم را آوردند و با کود و خاک، بذرها را  پوشاندند. درنهایت گروه آبیاری که من هم جزو آن گروه بودم، با آبپاش روی بذرها آب پاشیدند. در زنگ های تفریح هم گروه مراقبت از بذر ها مراقبت می کردند.

  آن روز دوستم بهار برای مراقبت بیشتر یک پیشنهاد داد و گفت: می توانیم یک نامه از طرف ریحان ها بنویسیم و بچسبانیم ما هم یک نامه نوشتیم که: «لطفا روی ما پا نگذارید». اما چند روز بعد باد آمد و برگه ها را با خود برد و آن روز همه روی زمینی که ریحان ها در آنجا بودند پا گذاشتند. ما نا امید شده بودیم، چون که می ترسیدیم بذرهایمان جوانه نزنند. اما چیزی نگذشت که ریحان هایمان در آمدند. ما خوشحال وارد کلاس شدیم وبه معلممان خانم حسینی گفتیم: قدم نو رسیده مبارک!روزی معلم بهداشت ما خانم رضایی بالای صف آمدند و گفتند: "من یک سبد چوبی در باغچه گذاشته ام. شما می توانید پوسته های میوه یا برگ های خشک شده را درون این سبد بریزید تا کم کم از آن ها کود به وجود بیاید. توسط این کود و بذر ها به زودی یک باغچه پر از سبزی های تازه خواهیم داشت." این که خودمان کود درست می کنیم، برای ما خیلی جالب بود.

بعد از آن هم قرار شد هر کلاس در باغچه ی مدرسه یک نوع سبزی بکارد. خانم مدیر باغچه را به چند قسمت تقسیم کرده بودند و هر قسمت متعلق به یک کلاس بود. ما کلاس سومی ها ریحان کاشتیم. خانم بهداشت دانش آموزان هر کلاس را برای انجام کاری گروه بندی کرده بودند؛ گروه خاک، گروه کاشت، گروه آبیاری، گروه مراقبت و گروه برداشت محصول.

بعد از چند روز ما شروع به کاشتن کردیم. گروه خاک بیل آورد و خاک را زیر و رو کرد. گروه کاشت بذرها را ریختند و بعد گروه خاک، مقداری از کودی که خودمان درست کرده بودیم را آوردند و با کود و خاک، بذرها را  پوشاندند. درنهایت گروه آبیاری که من هم جزو آن گروه بودم، با آبپاش روی بذرها آب پاشیدند. در زنگ های تفریح هم گروه مراقبت از بذر ها مراقبت می کردند.

  آن روز دوستم بهار برای مراقبت بیشتر یک پیشنهاد داد و گفت: می توانیم یک نامه از طرف ریحان ها بنویسیم و بچسبانیم ما هم یک نامه نوشتیم که: «لطفا روی ما پا نگذارید». اما چند روز بعد باد آمد و برگه ها را با خود برد و آن روز همه روی زمینی که ریحان ها در آنجا بودند پا گذاشتند. ما نا امید شده بودیم، چون که می ترسیدیم بذرهایمان جوانه نزنند. اما چیزی نگذشت که ریحان هایمان در آمدند. ما خوشحال وارد کلاس شدیم وبه معلممان خانم حسینی گفتیم: قدم نو رسیده مبارک!

نظرات خوانندگان
تا کنون هیچ نظری درباره این مطلب ثبت نشده است
نظر جدید
نام*
ایمیل
نظر*

متن تصویر*