چگونه واژه‌ی آب را بیاموزم؟

بازتاب رسانه ای نامه ی دانش آموزان دبستان مسرور

از استانداری تا وزارت کشور

به گزارش خبرگزاری ایمنا، دانش آموزان دبستان غیردولتی دخترانه مسرور (ناحیه 2 اصفهان) در تاریخ 16 مهرماه 1393 با ارسال نامه ای به چند تن از مسولان شهر به مناسبت روز جهانی کودک، خواستار جاری شدن آب در رودخانه زاینده رود شدند. متن این نامه به شرح زیر است:

و جعلنا من الماء کل شی حی

پدربزرگ عزیرم استاندار

پدر بزرگوارم فرماندار

عمومی مهربانم شهردار

و خانواده مسئولم، مدیرکل سازمان آموزش و پرورش و شورای اسلامی شهر،

از دبستان غیر دولتی مسرور ناحیه 2 اصفهان حامل سلام و پیامی هستم. چگونه واژه آب را بیاموزم، وقتی شاه رگ حیاتی شهرم زنده رود، مرده است؟ آیا می توانم قلب شهرم، زنده رود را به طپش وا دارم؟ من می توانم بادام و ... را از سبد تغذیه ام در دبستان حذف کنم. من قول می دهم کناره های نان را بخورم. من قول می دهم آب بازی نکنم و تا تشنه نشوم آب ننوشم و ... از شما می‌خواهم هدیه ای بزرگ برای من کوچک تدارک ببینید البته مرا ببخشید قصد گستاخی ندارم. یکی از آرزوهایم این است که جاده خاکی زاینده رود را رودخونه ببینم آب را به زنده رود بازگردانید و سرور را به دختران باغ مسرور ما...

همچنین اثر انگشت نوآموزان پیش دبستان و دانش آموزان دبستان دخترانه‌ی مسرور نیز به پیوست این نامه ارسال شده است.

خبرگزاری ایمنا در ادامه می‌افزاید:"گفتنی است یکی از علل خشکی رودخانه زاینده رود در نیمه دوم مسیر حرکت این شریان حیاتی، برداشت های بی رویه و کشت فاقد توجیه درختانی نظیر بادام در بالادست مطرح می‌شود و این موضوع در نامه دانش آموزان اصفهانی با ظرافت خاصی مطرح شده است که قابل توجه است."

این نامه بازتاب های گسترده ای در رسانه ها داشت. از جمله در وب سایت وزارت کشور، وب سایت استانداری اصفهان و خبرگزاری های ایمنا و تی نیوز به تاثیرگذاری این نامه پرداختند و خبر آن را منتشر نمودند. پس از آن در تاریخ 25/9/93 رئیس شورای اسلامی‌شهر اصفهان به نامه‌ی دانش آموزان مسرور پاسخ دادند. آقای رضا امینی این نامه را آموزنده، دلنشین و تاثیرگذار دانستند و این احساس مسئولیت و دلسوزی دانش آموزان دبستان دخترانه‌ی مسرور را مورد تقدیر و تحسین قرار دادند. متن نامه ایشان به شرح ذیل می‌باشد.

دانش آموزان عزیز دبستان مسرور، فرزندان دلبندم

نامه‌ی ساده و در عین حال آموزنده شما برای هر خواننده ای دلنشین و تاثیرگذار بوده و احساسات هر انسان صاحب دلی را برمی‌انگیزد.

بی شک حرکت عظیم علمی‌در کشور عزیزمان به دست دانش آموزان، دانشجویان و نخبگان فرهیخته و با حمایت همه جانبه مسئولان و مدیران علمی‌فرهنگی آغاز شده و بر همگان به ویژه جامعه علمی‌کشور فرض است تا با همکاری و همیاری گسترده در تقویت و اعتلای آرمان های نظام مقدس جمهوری اسلامی‌ایران و دفاع از مواضع اصولی و انسانی بیش از پیش کوشا باشند.

اهتمام به دانش اندوزی که هماهنگ با فطرت خداجوی آدمی و قرین با دین باوری و ایمان است و دو بال پیشرفت و تعالی آدمی‌ را به همراه دارد قطعا با بهره مندی از ارزش های بومی، ملی و دینی می‌تواند رشد و شکوفایی استعدادهای الهی جهت توسعه‌ی پایدار را تحقق بخشد.

بدین وسیله ضمن تقدیر و تحسین از احساس مسئولیت و دلسوزی شما آینده سازان کشور برای خشکی رودخانه زاینده رود به عنوان رگ حیاتی اصفهان، امید است با همکاری و مساعدت سایر مسئولان بتوانیم در جهت احیای مجدد این رودخانه گامی موثر برداشته و لبخند شادی را بر لب های شهروندان به ویژه جوانان، نوجوانان و کودکان عزیزمان بنشانیم.

اگرچه مشاهده ی تاثیر اجرایی مستقیم این نامه‌ی کودکانه و پر از احساس به سهولت ممکن نخواهد بود اما می توان گفت که فعالیت های خودجوشی از این قسم نماینده‌ی خوبی از ظهور و بروز دردمندی فرزندانمان از جاری نشدن آب در شاهرگ حیاتی شهراصفهان می تواند باشد.

روزنامه نگاران کوچک امروز 

روشنگران جامعه ی فردا

امروزه نشر و مطالعه‌ی روزنامه و مجله در همه‌ی جوامع،بیانگر درک اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مردم آن جامعه است.مطبوعات به خاطر ویژگی‌هایی از قبیل قیمت ارزان، فراوانی مناسب، در دسترس بودن، نقل صحیح و دقیق اخبار، اختصار و تنوع مطالب و سادگی زبان قادر هستند طیف گسترده‌ای از اقشار جامعه را تحت پوشش اطلاعاتی قرار دهند. به بیانی دیگر، روزنامه مجتمع برون ریزی های اندیشه ای، هنری، حسی و علقه های دینی هر جامعه و نمود پویایی اجتماعی و نماد نقد و نقدپذیری ست.

یکی از حوزه هایی که در کشورمان در زمینه‌ی روزنامه نگاری کمتر مورد توجه قرار گرفته، آموزش این مهارت به کودکان است. بدون شک آموزش روزنامه نگاری به کودکان و پروراندن استعدادهای مرتبط با آن، زمینه ساز رشد و شکوفایی ایشان خواهد شد.فعالیت کودک در این حوزه بیش از هرچیز به او اعتماد به نفس می بخشد. او را به سمت خودشناسی بیشتر سوق می دهد. بی تردید شور و تحرکی که در انتشار یک مطلب از کودک در او متبلور می‌شود، تکرار ناشدنی ست. نوشتن یک متنِ با کیفیت، نیازمند ساعت ها مطالعه است؛ پس نویسندگی موتور محرک افزایش مطالعه در کودک می گردد. با بازتاب تلقی کودک از جهان پیرامونش در قالب نقد و نوشته، عکس یا نقاشی، او دیده می شود، رشد می کند و در مسیر بالندگی قرار می گیرد.

صبح مسرور در همین راستا و با هدف پرورش زیرمولفه های آموزشی روزنامه نگاری و دمیدن شور و نشاط در کالبد فرهنگی دبستان، آغاز به کار کرد. به این منظور پس از آموزش های مفاهیم اولیه ی روزنامه نگاری به دانش آموزان، به جذب هیئت تحریریه از میان دانش آموزان پایه های مختلف پرداخته و با همکاری ایشان اولین شماره ی صبح مسرور به چاپ رسید. گفتنی است درآمد حاصل از فروش صبح مسرور با هدف افزایش اعتماد به نفس، مستقیماً به هیئت تحریریه دانش آموزی تخصیص می یابد.  بدون شک همکاری دانش آموزان و همگامی اولیای گرامی در پویایی هرچه بیشتر این نشریه نقش به سزایی خواهد داشت. به امید روزی که کودکان ما، پر ثمر به بار بنشینند.

نویسنده: احسان فقیه

سخن مدیر

مسلمی

مدیر دبستان مسرور

عزیزانم خاطره‌ی با هم بودن نه تنها برای شما، بلکه برای همه‌ی مجریان مدرسه نیز به یادماندنی، سبز و فراموش نشدنی است. چون وقتی شما را می بینیم، هیچگاه در خودمان زوال پیری، از پا افتادن و گذر زمان را احساس نمی کنیم.

هرسال در شروع ماه مهر، وقتی شکفتن دوباره‌ی شما را می بینیم، انگار خودمان هستیم که با هزاران امید و آرزوی دوباره، به کلاس درس پا گذاشته‌ایم. انگار دوباره چرخ زمانه از حرکت باز ایستاده و خداوند به ما فرصت داده و ثانیه های عمرمان افزایش یافته تا ما نیز دوباره بیندیشیم، فکر کنیم و تصمیم بگیریم که چگونه بهترشویم. این گونه وجودمان در شما خلاصه می شود و تجلی می یابد و همه‌ی سعی و تلاش خود را می کنیم تا آنچه را میدانیم، بیاموزیم.

من نیز با کوله باری از تجربه، به اندازه سالهای عمرم در خدمت شما هستم و آنگونه که خدا بخواهد در پرورش شما می کوشم. انسانیت را، وجدان را، اخلاق را و آنچه را که دیگران فراموش کرده اند، به یاد آورم تا درخت وجودتان را پربارتر کنم. افتخار می کنم که مدیری هستم در خدمت نسلی جوان و خستگی ناپذیر و با این افتخار همیشه سرزنده و پابرجا می مانم.